خـیـالـت...!

مـــــــرا بـا خـیـالـتــــــــ تنهــــا نگـــــــذار

اصـلا بـــه تــو نـــرفتـــه اسـتـــــــ

مـهربــان نیسـتــــــــــــــ

آزارمــ مـیــدهـد

دلــم خـودتــــ را مـیـخـواهــد!

فقط تو...!

با یـــــــــــک لیوان چای هم میتوان مـــــــست شد

اگــــــر

به سلامـــــــــتی تــــو باشد

کـــــــاش می فهمیدی …!

کـــــــاش می فهمیدی ….

قهر میکنم تا دستم را محکمتر بگیری و بلندتر بگویی:

بـــــــــــمان…

نه اینکه شــــــانه بالا بیندازی ؛

و آرام بــــگویى:

هر طور راحـــــــــــتى …

من و باران...!

بــــــــــــــاران کـه میبـارد……

دلــــــــم بـــــرایت تــــــــنـگ تـر می شـود…

 راه می افـتم …

بـــــــدون چـتـر …

مــــــــــن بـــــغض می کنـم …

آســـــــــــــمـان گـریـه...

من...!

مـــــــــن زیاد فکر نمی کنم

گهگاهی فـــــــــــــــــــــــــــکر می کنم

اما هر موقع فـــــــــــکر می کنم ، به تو فکر می کنم